ای مــاه یــلدایی ترین شبهای انسانی

کی می رسی در این خراب آباد عصیانی؟

آقــا بــیــا از طعــنـه نــامـردمان، مردیم

ایــن خــائـنــان تــشنــه افـــکار شیـطانی

دسـتـی بــکش بـر زخـمهای کهنه یاران

ای نــاجــی آیـیـنـه هــای رو بــه ویــرانی

هـر جــمعه با یاد تو دور از چشم ناپاکان

مــایــیــم و آه و نــدبــه های ناب عرفانی

ما عابران کوچه های شهر بی احساس

تــو یــوســف گــم گـشـته دلهای کنعانی

تـنـها تو می دانـی، تو ای زیبا گل نرگس

راز غـم ایــن چشــم های خیس و بارانی

"حــامی" فــدای عدل بی پایانت ای آقا

تــا کــی بـگـو پشت غبار صبر می مانی؟