شرافت نَسَب امام زمان (علیه السلام)

بحث دوّم: شریف بودن نَسَب امام زمان (علیه السلام) است. زیرا حضرت مهدى (علیه السلام) شرافت نَسَب همه آباء طاهرین خود را دارا است ونسبش از طرف مادر به قیصر روم وبه جانب شمعون صفاء، جانشین حضرت عیسى (علیه السلام) مى رسد. پس در این سلسله بسیارى از انبیاء واوصیاء داخل مى شوند که نسب همه آنها به شمعون مى رسد

بردن امام زمان (علیه السلام) در روز ولادت به سراپرده عرش

بحث سوّم: بردن آن حضرت در روز ولادت به سراپرده عرش است وخطاب خداوند تبارک وتعالى به او که:

(آفرین به تو اى بنده من! که براى نصرت دین من واظهار امر من وهدایت بندگان من آمده اى.

قسم خوردم که بوسیله تو بگیرم وبوسیله تو عطا کنم وتوسّط تو بیامرزم وتوسّط تو عذاب کنم).

دارا بودن خانه اى به نام بیت الحمد

چهارم: بیت الحمد، چنانچه نعمان ومسعودى ودیگران از حضرت باقر (علیه السلام) روایت کرده اند که فرمود:

(از براى حضرت حجّة (علیه السلام)، خانه اى مى باشد که به آن بیت الحمد مى گویند. در آن چراغى هست که از روزى که متولّد شده روشن است تا روزى که خروج کند وبا شمشیر هم خاموش نمى شود).

جمع میان کنیه رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) واسم مبارک آن حضرت

پنجم: جمع میان کنیه رسول خدا (علیه السلام) واسم مبارک آن حضرت است، ودر (مناقب) روایت است که حضرت مهدى (علیه السلام) فرمود: (اسم مرا بگذارید وکنیه مرا نگذارید).

حرمت بردن نام امام زمان (علیه السلام)

ششم: حرمت نهادن به نام آن حضرت، چنانچه گذشت.

(- این بحث در کتاب (نجم الثّاقب)، ذکر شده است).

آخرین وصایت حجّت در روى زمین

هفتم: در روى زمین، وصایت به حضرت مهدى (علیه السلام) ختم مى گردد.

تألیف: محّدث نورى

تهیه وتنظیم:محسن کشاورز

ادامه...