سپرده شدن به روح القدس

هشتم: غیبت حضرت مهدى (علیه السلام) از همان روز ولادت وسپرده شدن به روح قدسى وتربیت شدن آن حضرت در عالم نور وفضاى قدسى که هیچ جزیى از اجزاى آن به پلیدى ها وکثافات وگناههاى بنى آدم وشیاطین آلوده نشده وهمنشینى ومؤانست آن حضرت با ارواح قدسى وفرشتگان درگاه خداوند مى باشد.

معاشرت وهمنشینى نکردن با کفّار ومنافقین واهل فسق

نهم: معاشرت ومصاحبت نداشتن با کفّار ومنافقین واهل فسق، وخوف نداشتن وتقیّه ومدارا نکردن با آنها ودورى کردن از آنها وهم منزل نشدن با آنها است. همه حجّتهاى خداوند پیش از بعثت وبعد از آن، در ایّام عزلت وغیبت خود با کفّار ومنافقین واهل فسق دوستى ویا دشمنى مى کردند وحتّى با یکدیگر ازدواج مى کردند ودر ماه رمضان افطار مى کردند وامثال این مصیبت ها را دیدند ولى خداوند متعال این حجّت گرامى خود را از همه آنها نگاه داشت بطورى که از روز ولادت تا کنون دست ظالمى به او نرسیده وبا هیچ کافر ومنافقى، مصاحبت وهمنشینى نکرده است. خود را از منازل آنها دور ساخته وبخاطر خوف یا مدارا، از حقّى دست نکشیده است واز طرفى همدم وانیسى مثل خضر داشته وخدمتگزارانش افراد خاصّ بوده اند).

خلاصه اینکه کوچکترین غبارى از کردار ورفتار ناشایست نامردان بر گردنش ننشسته وهیچ خارى از خارستان بیگانگان به دامانش نرسیده است. (ذلک فضل اللّه یؤتیه من یشاء).

(یعنى: این فضل خداوند است که به هر کس که بخواهد مى دهد). مائده: 54.

نبودن بیعت احدى از ستمگران بر گردنش

دهم: بیعت هیچ ستمگرى بر گردن او نیست. چنانکه در کتاب (اعلام الورى) از حضرت امام حسن (علیه السلام) روایت شده که فرمود: (احدى از ما نیست مگر آنکه بیعتى از سرکشان زمان او بر گردنش باشد، مگر قائمى که روح اللّه، عیسى بن مریم پشت سر او نماز مى خواند).

در کتاب (کمال الدّین) از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که فرمودند: (حضرت مهدى (علیه السلام) بعد از ولادتش در غیبت فرو مى رود تا اینکه بیعتى بر گردن او نباشد وزمانى که قیام مى کند، خداوند عزّ وجلّ در یک شب، تمام کارهاى او را اصلاح مى کند).

ونیز حسن بن فضّال از حضرت رضا (علیه السلام) روایت کرده است که فرمود: (گویا شیعه را مى بینم که در وقت مفقود شدن چهارمین فرزند من، او را جستجو مى کند اما او را نمى یابند). گفتم: (چرا اى فرزند رسول خدا؟) فرمود: بخاطر اینکه امام آنها از آنها غایب مى شود).

گفتم: (چرا غایب مى شود؟) فرمود: (براى اینکه بیعتى بر گردن او نباشد تا زمانى که با شمشیر قیام کند).

داشتن علامتى مانند علامت ختم نبوّت حضرت رسول (صلى الله علیه وآله وسلم)

یازدهم: داشتن علامتى در پشت کمر ایشان است مثل علامتى که بر پشت مبارک رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) بود که به آن ختم نبوّت مى گفتند.

القاب متعدّد حضرت مهدى (علیه السلام)

دوازدهم: القاب متعدّدى به حضرت مهدى (علیه السلام) اختصاص داده شده که در کتب آسمانى وروایات معراج، از سایر اوصیاء (علیهم السلام) ذکر شده است.

تألیف: محّدث نورى

ادامه...