خانواده مرحوم احمد میرکی مشهور به (ملا حاجی ) در پی حضور گسترده در مراسم ختم آن مرحوم  با ارسال پیامی به این پایگاه خبری از  مردم و مسئولین تشکر کردند.

بسم رب الحسین علیه السلام
زیباترین پرنده ما کوچ کرد و رفت او تا حضور سبز خدا کوچ کرد و رفت    
وقتی که مرگ، خانه ما را نشان گرفت چشم و چراغ خانه ما کوچ کرد و رفت   

ناگهان شمعمان خاموش شد و از خاموشی اش، قلبمان تاریک و از داغ فقدانش، پر و بالمان سوخت و تنها تسکین خاطره دردمندمان، آرزوی همجواری اش با چهارده نور پاک ولایت است که امیدمان به فضل و عنایت الهی و شفاعت اهل بیت(ع) است چرا که عزیز سفر کرده ما مداح و ذاکر سیدالشهداء(ع) و اهل بیت عصمت و طهارت بود.

اکنون که هفتمین روز درگذشت پدری دلسوز و برادری مهربان را به سوک نشسته ایم، صمیمانه ترین سپاس ها و درودهای خود را نثار عزیزانی می نمائیم که از نخستین ساعات این حادثه مولمه تا مراسم تشییع و به خاک سپاری و مراسم ختم مرحوم مغفور ملاحاجی با این خانواده داغدار تشریک مساعی نموده و با ابراز همدردی و ارادت خود ما را قرین منت خود نمودند؛

از امام جمعه محترم و معزز شهر عاشوراییان، ستاد نماز جمعه شهر چغادک، روحانیت معظم، سادات جلیل القدر، مهاجرین عزیز، قاریان و مداحان ارجمند، شهردار محترم و شورای اسلامی شهر، فرماندهی محترم و بسیجیان حوزه مقاومت بسیج رمضان و پایگاه های مقاومت تابعه، فرماندهی و پرسنل زحمت کش کلانتری شهر، هیأت امناء و نمازگزاران عزیز مسجد حضرت زهرا(س) ، هیأت بسیجیان فاطمی شهر چغادک (پایگاه تاسوعا)، هیأت عشاق المهدی(عج) و دیگر هیأت های مذهبی شهر، هیأت امنای مسجد و اهالی محترم روستای زایر ابراهیمی و دیگر روستاها و شهرهای اطراف، و از همه عزیزانی که با ارسال پیام تسلیت و همچنین شرکت در مجالس ختم آن زنده یاد، با ما ابراز همدردی نموده اند به ویژه اهالی شریف و قدرشناس شهر چغادک.

زبان و بیانمان قاصر است که از آن همه لطف و محبت شما عزیزان تشکر نماییم. امید است که در مجالس سرور و شادمانی شما عزیزان جبران نماییم.

اجرتان با امام حسین(ع) باد انشاءالله.

از طرف خانواده مرحوم ملا حاجی و فامیل های وابسته

منبع : چغادک نیوز

بسم رب الحسین علیه السلام

افسوس که نخل سایه بانی خم شد بلبل ز فراق گل ، قرین غم شد

با خط جلی نوشته در لوح جهان: یک خادم دربار حسینی کم شد

آن حنجره ی پر خروش، ساکت و آرام شد و آن قلب تپیده به عشق سالار شهیدان از تپش ایستاد . دیگر صدای اذان موذن خوش لهجه به گوش جانمان نرسید و دیگر شهر صدای اذانش را نخواهد شنید. نه صدای گرم اذانش را و نه روضه های سوزناکش را .

بعد از او به مسجد رفتیم اما جایش را در محراب و منبر خالی دیدیم . به منبر نگاه کردیم و دیدیم که دسته گلی را به جایش بر منبر گذاشته اند و عبایی که دیگر بر دوش امام جماعت قرار نخواهد گرفت و این گونه به دلمان تفهیم کردیم که دیگر نباید منتظرش باشیم .

در تشییع جنازه اش نیز دوباره شهر و دیارمان عطر و بوی عاشورا و کربلا گرفت و مردم قدرشناس نگذاشتند لحظه ای تابوت روضه خوانِ کوچه های بنی هاشم و صحرای عطشناک کربلا بر زمین بماند و او را بر دوشهای خسته خود تا منزل گاه ابدیش همراهی نمودند .

تشییع جنازه با شکوهش و انبوه جمعیت حاضر، بیشتر قلبمان را آزرد وقتی که گفتند : ارباب لب تشنه اش ، نه تشییع جنازه ای داشت و نه کفنی ، فقط بوریایی بود و بس ...

وقتی به فرزندانش تسلیت گفتند و با احترام به آنان سر سلامتی دادند، دلهای داغدارمان به یاد سکینه (س) و رقیه (س) افتاد و نتوانستیم بغضمان را فرو ببریم و یادمان آمد که همیشه در ظهر عاشورا برایمان می خواند:

ذوالجناح بی صاحب از میدان درآمد واویلا ...

می دانیم که نبودش را نمی شود پر کرد... آخر هر کس روضه ای داشت به سراغ او می آمد ، هر کس ذکر مصیبتی داشت نشانی منزلش را می پرسید و هرکس که قصد تشرف به مکه و کربلا را داشت او برایش چاووش خوانی می نمود:

بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا در دلم ترسم بماند آرزوی کربلا ...

تو را به خدا می سپاریم ... تو را و زمزمه ی مناجات سحر گاهت را ... تو را و صدای دلنشین اذانت را ... تو را و حنجره ی عاشورائیت را ... تو را و سوز دعای کمیلت را ... تو را و نوحه های سوزناک پامنبری ات و دم محزون صبحدمت را... تو را و اقامت نماز جماعتت را ... تو را و منبر منتظر روضه هایت را ...

جای خالی ات حتی در مراسم ختم خودت نیز به چشم می آمد، ای نوحه خوان گلهای پرپر شده عاشورا ...

دیدار به قیامت ملا حاجی عزیز...

کاروان عمر ما منزل به منزل می رود منزل اول حسین (ع) و منزل آخر حسین (ع)

به قلم : محمد میرزایی

ملاحاجی دوست داشتنی مسجد جامع حضرت فاطمه زهرا(ُس) در گذشت.

ملا حاجی در محضر بزرگانی همچون آیت الله حاج میرزا جواد دشتی (از مجتهدین به نام استان)شاگردی و کسب تجربه نمود و با اجازه این مجتهد گرانقدر به منبر می رفت وسخنرانی می کرد و جهت تبلیغ و مداحی با چشمنان بصیر و نابینای خود در اوج مبارزات علیه رژیم به مناطق مختلف استان از جمله چغادک سفر می کرد.

احمد میرکی از سال 1364 به چغادک نقل مکان کرد و تا روز گذشته در این شهر به عنوان امام جماعت جامع مسجد حضرت زهرا(س)اقدام به روضه خوانی و مداحی مبادرت می نمود.

وی اذان گوی این مسجد نیز بوده و در اکثر مراسمات ختم چغادک به ذکر مصیبت و قرائت قرآن می پرداخت و در مراسمات چاوشی خوانی نیز سرآمد بوده است و بخشی از قرآن و ادعیه هایی همچون کمیل،زیارت عاشورا،توسل و افتتاح را از حفظ بوده است .